عید قربان

میرزاآقا دستم را می‌گیرد و روی سر گوسفند می‌کشد. می‌گوید: «ترس ندارد، چشم‌هایش را ببین، بیچاره چقدر مظلوم است!» به سرش دست می‌کشم. گوسفند بع بع می‌کند، دستم را عقب می‌کشم. رضا به پشت گوسفند دست می‌کشد. دست‌هایم را از پشت به هم قلاب می‌کنم و زیر چشمی به گوسفند نگاه می‌کنم. میرزاآقا شیر را باز می‌کند و توی سطل، آب می‌ریزد. می‌گذارد جلوی گوسفند. گوسفند اعتنا نمی‌کند. میرزا طناب گوسفند را دور درخت توت محکم می‌کشد و گره می‌زند. دست‌هایم را پشت کمرم قایم می‌کنم. رضا می‌پرسد: «میرزاآقا، این دیگر آمده اینجا بماند؟» میرزاآقا با جاروی بلند، پشگل گوسفند را گوشه ای جمع می کند. ریشش را می خاراند و می گوید:« فردا عید قربان است. فقط امروز مهمان ماست.» انگشت اشاره ام را آرام روی سر گوسفند می کشم. گوسفند نگاهم می کند و دو باره بع بع می کند. می پرسم:« نمی شود سرش را نبرید؟» رضا دستش را روی چشم های گوسفند می کشد:« میرزاآقا منم فردا بیایم؟»دست های قلاب شده ام را به هم فشار می دهم.

مامان با دو تشت آلومینیومی وارد حیاط می شود. تشت ها را طرف میرزاآقا می گیرد و می گوید:« از نفس افتادم، این ها را بگیر میرزا...» چادرش را روی سرش جابه جا می کند:« فردا حواست باشد، گوسفند چاقو را نبیند.» میرزاآقا زیر لب، چَشمی می گوید:« آب یادت نرود. تا به گوسفند آب ندهی، گوشت اش حلال نمی شود.» میرزاآقا تشت ها را گوشه ی حیاط می گذارد و می گوید:« نگران نباش خانم جان، قصاب خودش تا به گوسفند آب ندهد، سرش را نمی برد.» « موقع تقسیم گوشت خودم می آیم. لازم نیست برای خودمان گوشت نگه داری. قربانی مال فقراست.» میرزاآقا کف دو دستش را رو به آسمان می گیرد و بعد روی صورتش می مالد:« خدا قبول کند، انشالله...»

« دو کوچه بالاتر __ مریم سمیع زادگان / کتابسرای تندیس »